Kijk eens wat een mooie snor ik heb! Ongeveer 12 dikke witte sprieten aan beide kanten van mijn neus. Die ene haar links is een beetje eigenwijs; die groeit in een boog naar boven. Hoe hard ik ook met mijn pootje poets, ik krijg hem maar niet recht. 

In de vakantie laten veel mannen hun snor (en baard) staan. Lekker makkelijk: dan hoeft er niks, ook scheren niet. Wij katten hebben het maar makkelijk. Wij hoeven onze snor niet te laten staan, want die hebben we al. En scheren hoeven we ook niet. 

Bijna elke kat heeft een snor. De meeste snorren bestaan uit zo’n 24 haren, verdeeld over de beide kanten van de neus. Soms zijn die haren kort, soms heel lang; soms zijn ze kaarsrecht en soms verfrommeld. 

Mijn kattensnor bestaat uit alleen witte haren, maar er zijn ook katten die alleen zwarte haren hebben, of witte én zwarte. Die haren zijn hele gevoelige tastorganen. Daarmee voel ik de kleinste aanrakingen en zelfs luchtstromen in huis. Daardoor komen snorharen goed van pas als ik achter een vliegje of vlinder aan jaag. 

Ook handig is dat ik mijn snor naar voren en naar achteren kan bewegen. Zo kan ik beter voelen waar de prooi is. Zelfs in het donker. 

Met mijn snor spreek ik ook een lichaamstaal. Bijvoorbeeld: door de haren naar voren te steken, wil ik zeggen: ik ben ergens in geïnteresseerd of ik wil aanvallen. Als ik mijn snor langs mijn wangen naar achteren leg, wil ik me kleiner maken omdat ik bang ben. 

Behalve mijn snor heb ik verder ook tastharen boven mijn ogen. Ik heb zelfs aan weerszijden van mijn neus twee kleine gekromde haartjes. Mijn broer Yoshi heeft die ook. Ik vraag me af of dat typisch iets van Maine Coons is. Ook met al deze haren kan ik informatie ontvangen over beestjes die ik wil vangen. 

Verder voelen katten met hun snorharen ook andere dingen. De randen van diepe etensbakjes bijvoorbeeld. Het is heel irritant om bij elke hap met je haren tegen de rand aan te stoten. Gelukkig hebben wij brede etensbakjes die ook nog eens ondiep zijn. Dan heeft mijn snor alle ruimte en smaakt mijn maaltje extra lekker.

Net als andere haren vallen onze snorharen na verloop van tijd uit. Als Jos zo’n haar vindt, stopt ze die in een plastic zakje. Er zitten er al wel veertig in. Ze heeft eens gehoord dat deze haren geluk brengen. Maar of dat zo is? Volgens mij maakt slechts één kattenhaar een mens niet gelukkig, maar alleen een harige kat!

Wat mij ook gelukkig maakt, is vakantie. Lekker luieren, je snor drukken als er werk gedaan moet worden en genieten van het leven. Dat doen wij eigenlijk elke dag, maar in de zomer lukt dat nóg makkelijker. Dat zit wel snor!

Jos, Yoshi en ik wensen alle lezers en hun katten een hele fijne vakantie! 

Yannick