Ik was net in de tuin om te kijken of alles nog in orde was. Ik liep een stukje over het tuinpad, maakte een rondje om de vijver, snuffelde aan een paar siergrassen en tuurde tussen de spijlen van het hekwerk. Alles veilig!

Het had geregend en de stenen waren nat. Met mijn stevige poten is daarop lopen natuurlijk geen probleem. Ik heb grote kussentjes onder mijn poten. Die zijn zwart en roze. Mijn broer Yoshi heeft aan zijn achterpoten een groot zwart kussen en roze teenkussentjes, grappig hè? 

Wij Coons hebben zelfs plukken haren tussen onze tenen, in mijn geval kun je wel spreken van een struikgewas. Dat loopt lekker zacht en warm. Zelfs als er af en toe een laag sneeuw ligt, zoals afgelopen winter.

Een nadeel is dat je bij binnenkomst een dik spoor van kattenpootjes door de kamer trekt. Als Jos mij binnenlaat, veegt ze altijd even mijn pootjes aan de deurmat. Ze heeft geprobeerd mij mijn voetjes zelf te laten vegen, maar ik vind: als jíj je aan mijn pootafdrukken stoort, moet jíj daar maar wat aan doen. 

Trouwens, ik heb zelf ook veel werk aan mijn vier pootjes, zelfs als mijn voetzooltjes zijn geveegd. Die lange haren moet ik eerst drooglikken. En als er zand of takjes of ander tuinspul tussen is gaan zitten, moet ik dat er ook uit poetsen of met mijn tanden eruit trekken. Alleen als ik al mijn tenen goed spreid, kan ik overal goed bij. 

Bij zo’n poetsbeurt kom ik er soms achter dat mijn nagels wat aan de lange kant zijn. Die bijt ik dan af, maar alleen aan de achterpoten. Ja, ik ben een nagelbijtertje! De nagels van mijn voorpoten houdt Jos gelukkig bij. 

Als alle vier mijn pootjes droog en schoon zijn, begin ik aan mijn middagslaapje. Als ik daarna wakker wordt, is het tijd voor mijn tussendoortje. Die krijg ik niet zomaar, daar moet ik wel wat voor doen. Ik heb van Jos geleerd eerst een pootje te geven op haar commando ‘poot’. Maar dat doe ik alleen met die rechtsvoor.

Met een pootje van Yoshi voor jou.

Yannick