‘Tikkie kikker, jij bent ‘m!’

Yoshi heeft in de tuin een maatje gevonden om mee te spelen, maar of Kees de kikker dat ook leuk vindt…

Mijn broer Yannick heeft geen zin om met mij te spelen vanmiddag. Dan zoek ik mijn vertier maar buiten in de tuin. Die tuin staat deze herfst nog vol bloemen en planten, die de hele zomer gegroeid zijn en volop hebben gebloeid. ”

Maar wat is dat? Wat ruist daar door het struikgewas? Het is een eh…, een eh… Haha, Toon Hermans kwam er niet op, maar ik weet het wel: het is Kees, onze coole kikker! Hij woont hier al een hele tijd in de tuin en verstopt zich altijd onder een struik. Af en toe heeft hij zin om een stukje te zwemmen in de vijver en dan komt hij stiekem tevoorschijn gehupt.

Ik weet niet of hij nu zin heeft in een spelletje, maar ik ga daar maar vanuit. Ik krijg hem te pakken en met hem in mijn bek loop ik trots naar de open schuifdeur. Leuk speelkameraadje ook voor baasje Jos, denk ik, maar ze heeft me al gezien: snel doet ze de deur dicht. Zij heeft geen zin om met ons te spelen, blijkbaar!

Nou, dan doen we dat maar buiten met ons tweeën. Ik laat Kees los, die van schrik heel stil blijft zitten, met zijn pootjes over zijn kop. Ik blijf naar hem kijken. Als mij dat echter te lang duurt, tik ik met mijn poot tegen hem aan. Tikkertje spelen! Tikkie Kees, jij bent ‘m!

Kees schuift een beetje over de stenen, maar blijft heel stil zitten. Zou hij dood zijn? Nee, opeens waagt hij het erop en springt met drie grote sprongen hup de vijver in. Daar is hij veilig, want daar kan ik niet bij hem komen. Snel duikt hij onder wat waterlelies. Ik ren achter hem aan, maar kan hem niet meer vinden.

Jammer! Ik vond het net zo’n leuk spelletje. Mijn broer vindt het niet leuk als ik hem op zijn rug tik. Kees misschien toch wel. Dan vraag ik hem over een paar weken weer. Voor een spannend spelletje van een coole Coon met een coole kikker!